Een opmerking die ik wel eens krijg is "je kinderen moeten leren spelen zonder jou en al die activiteiten die je met ze doet". Mijn eerste gedacht is meestal dat ze niet eens weten wat mijn kinderen op een dag doen, dus ze zeggen maar wat zonder (volledige) informatie. Wat ik daarna meestal denk is waarom ik dan denk dat ik zo weinig met ze doe op een dag/in de week.
De activiteiten die ik ze aanbied doen ze meestal zelfstandig of alleen onder toezicht van mij (zonder mijn bemoeienis). Eigenlijk hebben ze na zo een activiteit genoeg inspiratie en creativiteit om vrij te spelen met wat ze willen. Meestal gaan ze eerst apart van elkaar spelen en op een gegeven moment zoeken ze elkaar weer op en gaan ze samen spelen. Hun speelgoed ruimte is zo ingericht dat ze precies kunnen zien wat ze hebben om mee te spelen en dat ze het zelf kunnen pakken en eventueel terug kunnen zetten. Ik wissel regelmatig van speelgoed zodat overal mee gespeeld wordt het jaar door. Terwijl zij aan het spelen zijn, heb ik ruimte om andere dingen doen zoals het huishouden of op mijn laptop werken.
Kinderen hebben niet perse veel aandacht/tijd van je nodig. Naast de verzorgende taken waarbij je sowieso aandacht moet geven aan je kinderen, kun je je kind observeren hoelang hij/zij nodig heeft om zijn/haar kopje te vullen totdat hij/zij tevreden is en zelfstandig aan de slag kan gaan. De activiteiten die ik aanbied deel ik juist omdat je dan meer vrije tijd hebt om je eigen ding te doen.
Wij hebben niet veel 'speelgoed' in huis. De speelitems waarmee ze het vaakst spelen zijn open eind speelgoed. Speelgoed waarvan er niet een directe doel is. Ze houden van kartonnen dozen, bouwconstructie's maken, hun keukentje, sensorisch spelmateriaal, buiten spelen, boekje lezen, tekenen, met elkaar spelen en helpen in het huishouden. Doordat ze zelf regels bedenken tijdens hun spel en er geen specifiek doel is, kunnen ze lang tevreden zijn met 1 soort speelgoed.
Ik observeer mijn kinderen veel en ik geniet ervan als ze ergens helemaal in opgaan of juist helemaal niet. Wat bij zelfstandig spelen gebeurt is dat kinderen helemaal op kunnen gaan in hun eigen fantasie. Ze lopen tegen uitdagingen aan die ze op hun manier weten op te lossen en ze verbeteren hun vaardigheden (grove- en fijne motoriek, omgaan met emotie's, etc.). Wat wel eens gebeurt is dat ouders hun spel onderbreken door bijvoorbeeld complimentjes te geven of vragen te stellen. Dit stoort juist hun spel en je haalt ze juist uit hun concentratie waardoor ze weer afgeleid raken. Probeer die complimentjes en vragen te bewaren voor een ander moment wanneer het spel klaar is.
Wil je het zelfstandig spelen stimuleren? Hieronder een aantal tips die je kunt toepassen.
Vul het kopje van je kind eerst door voldoende volledige aandacht te geven en samen een activiteit te doen.
observeer je kind en kijk wat voor soort spel het meest aantrekt.
stoor je kind niet tijdens zijn/haar spel (ook geen goedbedoelde complimentjes of vragen).
Zorg ervoor dat je kind zelfstandig bij het speelgoed kan.
Zorg voor overzicht. Teveel speelgoed is teveel keus en zorgt juist voor minder spel.
Zorg ervoor dat schermen uit zijn (tv, tablet, telefoon). Een kind leert veel meer door te ervaren dan door te kijken.
zorg voor de gevarieerde materialen. Een aanbod van verschillende soorten spellen zoals tekenen/knutselen, bouwen, doen alsof spel (poppen, auto's, dieren) zorgen ervoor dat hun fantasie en creativiteit genoeg geprikkeld wordt.
ga naar een andere ruimte. Wat vaak helpt om zelfstandig te spelen is om naar een andere ruimte in huis te gaan of om naar buiten te gaan.
Deel de ruimte waarin ze spelen zo in, zodat ze met alles mogen spelen en jij niet elke keer hoeft te zeggen dat iets niet mag.
Bouw het op. Verwacht eerst korte momenten van zelfstandig spel en bouw het van daaruit op.
Heb je wat aan deze tips? Laat het me dan weten. Dat vind ik leuk om te horen.
Comments