Baby's worden vrij gelaten wat betreft ontwikkelen op eigen tempo en met eigen interesses. Als dreumes zijnde is de verwachting ook nog vrij over zijn of haar ontwikkeling, maar beginnen veel ouders toch te twijfelen of hun kind niet al moet gaan lopen of al een verstaanbaar woord moet zeggen. Als peuter zijnde wordt op eigen tempo leren al wat meer beperkt ("nu moet je dit en dit toch echt wel kunnen") en hoe ouder het kind wordt, hoe meer er aangedrongen wordt om een bepaalde vaardigheid te beheersen.
Wat nou als we ons kind vrij laten in zijn of haar ontwikkeling hun hele leven lang? Wat nou als we ons kind net zo blijven volgen in hun interesses zoals we deden toen ze nog maar een baby waren? Alle kinderen ontwikkelen in grote fases wel hetzelfde. Hoe ouder kinderen worden, hoe breder de leeftijd marges zijn voor een bepaalde ontwikkeling en omgekeerd hetzelfde. Hoe jonger het kind is hoe smaller de leeftijdsmarge is dat het kind waarschijnlijk interesse heeft in een bepaalde vaardigheid. Een baby zal waarschijnlijk tussen 7 en 12 maanden zijn of haar eerste woordje zeggen. Dit is een leeftijdsmarge van 5 maanden. De meeste kinderen leren tussen de 5 en 8 jaar lezen. Dit is een leeftijdsmarge van 3 jaar.
Zo zul je als ouder vast vragen hebben als je het idee hebt dat je kind na 3 maanden nog steeds niet een object volgt of als je dreumes van bijna 3 nog niet kan lopen. Juist door zo betrokken te zijn bij je kind zijn/haar ontwikkeling zie je snel of er echt wat aan de hand is.
"Als jouw kind het niet leuk vindt om te leren, ligt het probleem niet bij het kind."
Door je kind zijn interesses te kennen, kun je andere vaardigheden waarin hij/zij nog niet geïnteresseerd is verwerken. Houdt je 7 jarige van klimmen, maar niet echt van lezen? Hang wat letters of woorden in een boom die hij/zij moet gaan pakken om dat vervolgens onder dezelfde letter of woord die op tafel ligt moet leggen. Je kind zal waarschijnlijk veel onthouden, ondanks zijn/haar interesse ergens anders ligt.
Als jouw kind het niet leuk vindt om te leren, ligt het probleem niet bij het kind. Het probleem ligt bij de activiteit of bij jouw verwachting. Het is een teken van interne strijd bij je kind. Dat hoeft niet perse de moeilijkheidsgraad te zijn. Het kan zijn dat hij/zij niet gehoord voelt. Het kan zijn dat de leerstof op een manier wordt aangeboden die zij niet begrijpen. Het kan ook zo zijn dat ze helemaal niet geïnteresseerd zijn in de leerstof, maar ze jou niet willen teleurstellen. Misschien willen ze liever bewegend leren, terwijl ze verplicht zijn om stil te zitten.
Geef je kind vertrouwen dat hij/zij goed is zoals hij/zij is
Je kind zal veel meer zelfvertrouwen krijgen, als je hem/haar vrij laat in zijn/haar ontwikkeling. Je kind kan meer dan ze je laten zien. Misschien komt dit je wel bekend voor; Je kind moet hardop een boekje voorlezen. Elk woordje is een slagveld en al snel vindt je het wel mooi geweest, want het is tijd om te koken. Op een andere dag loop je met hem/haar naar de winkel en dan zegt hij "kijk mama op dit bordje staat 'actie weken'". Door je kind niet die druk van bewijzen op te leggen, maar door hem/haar gewoon te observeren zie je al gauw wat hij/zij al kan.
Kortom, je kind zal alles leren wat hij/zij wil leren en wanneer hij/zij het wil leren.
Pas als je kind besluit om een bepaalde studie te gaan volgen zullen de onderwerpen en vaardigheden belangrijk zijn. Het is zo waardevol om ze die zelfvertrouwen te geven dat ze zulke keuzes durven te maken vanuit intrinsieke motivatie.
Vind je het leuk om mijn blogs te lezen? Of wil je mij iets mededelen? Laat het mij dan weten via mijn instagram pagina. Ik vind het leuk om met je in contact te komen.
Comentários